Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Ego vero isti, inquam, permitto. Duo Reges: constructio interrete. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Primum divisit ineleganter; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.

Moriatur, inquit.: Bork
Bork: Nihil sane.
Bork: Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Disserendi artem nullam habuit.: Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Restatis igitur vos;: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Bork: Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?

Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.
Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Itaque beatior Africanus cum patria illo modo loquens:
Desine, Roma, tuos hostes reliquaque praeclare: Nam tibi
moenimenta mei peperere labores.

Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc
philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent
sententiae.

Societatem coniunctionis humanae munifice et aeque tuens iustitia dicitur, cui sunt adiunctae pietas, bonitas, liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis eiusdem.

Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?